Voordestad hecht veel waarde aan de toegankelijkheid van de openbare ruimte. Iedereen moet zijn weg door de stad kunnen vinden: oud en jong, fit en moeilijk ter been, met kinderwagen , boodschappentas of rollator, het maakt niet uit. Het is alweer twee jaar geleden dat we ons Zwartboek openbare ruimte uitbrachten. Van de vele situaties die we daarin in beeld brachten leidde er in ieder geval één tot snelle actie van de gemeente. We lieten zien hoe bij een zebra zoveel fietsen geparkeerd stonden dat geen mens er meer door kon. En zeker niet mensen met een visuele beperking, voor wie er zelfs een geleidelijn was aangebracht. Op ons aandringen heeft de gemeente een paar lijnen getrokken en een markering aangebracht dat op die plek geen fietsen geparkeerd mogen worden. En wat blijkt? Sindsdien heeft er nooit meer een fiets op de geleidelijn gestaan.
Dat smaakte naar meer. We hebben het stadsdeelbestuur dan ook gevraagd om deze truc vaker toe te passen: een heel simpel en goedkoop middel met een onverwacht resultaat: fietsers wisten gewoon niet waar die ribbels voor dienden, maar bleken best bereid te zijn om de doorgang vrij te houden als ze wisten waar dat voor nodig was. Het duurde een tijdje voor het stadsdeel op ons verzoek reageerde. Waren er al niet genoeg borden en tekens in de openbare ruimte? Moesten we daar niet veel spaarzamer mee omgaan? Maar we hielden voet bij stuk met als belangrijkste argument: als jullie werkelijk vinden dat de stad er voor iedereen is, en dat dus ook de openbare ruimte toegankelijk moet zijn voor iedereen, dan is zo’n simpele maatregel wel het minste wat jullie kunnen doen. Half september spraken we er weer over met het stadsdeelbestuur, waarbij we een aantal plaatsen aanwezen waar actie geboden was, onder andere in de Vijzelstraat. En zie daar, een week later verschenen er markeringen in de Vijzelstraat, en respecteerden fietsers de geleidelijn.
Vijzelgracht vóór
Vijzelgracht ná
