Als het goed is wordt de openbare ruimte in Amsterdam ingericht volgens bepaalde kwaliteitseisen voor materiaal en inrichting, de Puccinimethode. Bij een bijeenkomst van de gemeente over deze methode was Guusje ter Horst namens Voordestad aanwezig. Wij willen niet dat er wordt getornd aan de kwaliteit van de openbare ruimte.
We hebben onder meer aangegeven tevreden te zijn over de Puccini-richtlijnen en graag een versnelling te zien van de herinrichting van de grachten volgens het standaardgrachtenprofiel.
We bevonden ons in een select gezelschap van een zestal organisaties: van de Vereniging Amsterdam City tot de erfgoedvereniging Heemschut. We werden gevraagd in subgroepen aan te geven wat er moet blijven van de huidige Puccini-richtlijnen en wat er anders moet. De Puccini-richtlijnen gelden voor de hele stad maar wij hebben ons in onze inbreng beperkt tot de binnenstad. De kern van onze inbreng was dat we over het algemeen heel tevreden zijn met de inrichting van de binnenstad conform de Puccini-richtlijnen en niet helemaal begrepen waarom het nodig is het beleidskader Puccini te wijzigen nu de helft van de openbare ruimte in de (binnen)stad nog niet volgens de richtlijnen (die in feite al uit 1997 stammen) is uitgevoerd.
Door de projectleiding werden twee argumenten genoemd voor de noodzaak het beleidskader te wijzigen: rainproof inrichten van de stad en de hele stad inrichten als 30 km-gebied. Ook is de wens vanuit bewoners om meer groen te realiseren aan de orde geweest. Ons standpunt is en blijft: op de grachten in de historische binnenstad graag bomen, maar geen ander groen. Op sommige plekken, ook in de binnenstad, is het wel mogelijk te vergroenen met een goede maat en schaal en adequaat zelfbeheer. Het Westerdok is daar een geslaagd voorbeeld van.
Het plaatsen van objecten in de openbare ruimte door private partijen, zoals de trafokasten, en de wijze waarop deze worden vormgegeven is overigens ook een aandachtspunt voor de Puccini-projectgroep.
Met een van de aanwezige architecten kwam nog de idiote situatie aan de orde dat in de binnenstad grachten en grachtdelen vaak niet geherprofileerd worden volgens de Puccini-richtlijnen. Onder het mom van groot onderhoud worden ze opnieuw bestraat zoals ze erbij liggen: dus conform het oude profiel met paaltjes en geen ongelijk niveau stoep/straat. Het argument hiervoor schijnt te zijn dat er voor groot onderhoud geen inspraak nodig is (een bijzonder argument voor een college/stadsdeelbestuur dat democratisering hoog in het vaandel heeft). Bovendien levert deze handelwijze een grote vertraging op in de voorgeschreven manier om de grachten op nieuw in te richten. Groot onderhoud is goedkoper dan herinrichten, maar leidt tot weinig kwaliteitswinst. Over grachten en grachtdelen die conform het standaardgrachtenprofiel worden ingericht bestaat bij aanwonenden en gebruikers over het algemeen grote tevredenheid.
We zullen ons ongenoegen over deze handelwijze schriftelijk én in ons periodiek overleg met het stadsdeelbestuur aan de orde stellen en proberen een beeld te krijgen van de planning voor de herinrichting van de binnenstad.
Uiteraard hebben we onze vereniging goed kunnen promoten.
