‘Ik spreek namens Vereniging Voordestad, met honderden leden vooral in het centrum.
We hebben te maken met een krachtige lobby van de horeca. Zoals gebruikelijk schreeuwt de horeca moord en brand bij elke centimeter die van hen wordt afgepakt ten gunste van de leefbaarheid van bewoners. Er wordt dikwijls een karikatuur gemaakt van het nieuwe horecabeleid. Woorden als ‘betutteling’ zijn niet van de lucht. En tot mijn verbazing heeft ook de pers voornamelijk aandacht voor horecaondernemers en -klanten die voor hun eigen belang opkomen. We lezen larmoyante verhalen over uitgaanspubliek dat midden in de nacht geen vette bek meer kan halen. Maar weet u wat die vette bek nog meer is? Gelal en gebral op straat diep in de nacht; er zit dan al heel wat drank in.
Laten we alsjeblieft erkennen dat het aantrekkelijke van Amsterdam is dat het èn een uitgaansstad is èn een woonstad. En nog veel meer natuurlijk. Maar er wordt hier gelukkig nog gewoond in de centrale delen van de stad. Het gaat erom de balans te bewaren. Als bewoners hebben wij heus ook het een en ander aan te merken, maar wij vinden dat die balans redelijk goed uit de verf komt met dit beleid.
Over openingstijden zal vanavond nog heel wat gezegd worden. Wij zeggen: hou er aan vast gemeenteraad!
Maar laat ik het over iets anders hebben: de openbare ruimte. Ook wij zitten graag op een terras. Dus alsjeblieft niet de dooddoener dat Amsterdammers ook graag op een terras zitten, dus dat we daar niet aan mogen komen. Ook hier gaat het namelijk om de balans. Er wordt onevenredig veel ruimte ingenomen door terrassen. Voetgangers voelen zich soms opgejaagd wild. Ik weet niet of u wel eens geprobeerd hebt met een kinderwagen door de stad te lopen, maar op veel plekken is dat praktisch onmogelijk. Of moet je dat ook niet willen in een ‘bruisende uitgaansstad’….? Zegt u het maar.
De vergunningen voor die terrassen worden in het nieuwe beleid 1 op 1 overgenomen in de omgevingsplannen. Niet meer gebonden aan de exploitant, maar aan de locatie. Die terrassen krijg je dus nooit meer weg, en zelfs niet een beetje ingekrompen. Terwijl de gemeente officieel de norm aanhangt dat er twee meter doorloopruimte moet zijn voor voetgangers, wordt deze geweldige kans om die norm te realiseren om zeep geholpen.
Eeuwigdurende rechten, en dat in een stad die steeds voller wordt. Bij snelle veranderingen in het gebruik van de stad gaan wij eeuwigdurend rechten op de openbare ruimte weggeven? Nog wel in het door de gemeente zelf uitgeroepen ‘jaar van de voetganger’! Wat onnadenkend en onverstandig’.
Een aantal bewonersorganisaties heeft over hetzelfde onderwerp een brief gericht aan het College van burgemeester en wethouders. Lees die hier.
